OLAY BU

Bugün yüreğime sordum seni nerde diye...Delisin, dedi. O, hep orda. Oysa zaman zaman sensizliğin zincirleri zorluyor damarlarımı ve sen diye diye ölmek istiyorum. Nedensizmiş sevdaların kaynağı,biliyor musun? Öyle bir rüzgar esermiş sam yeli misali, gelir kucağına otururmuş aşk,gülen gözleriyle ve sen, ne olduğunu anlayamaz,sarsılırmışsın fırtınadaki gemi gibi. İşte buymuş aşk misafiri...Olmadı, misafir demek olmadı. Gider misafir dediğin, süresi dolunca...Oysa, damarımdaki kan gibi benimleyken sen, gidemezsin ki benden bir an bile. Şimdi yoksun, nerdesin bilemiyorum...Döner misin gittiğin yerlerden onu da bilmiyorum. Bildiğim tek şey, yaşamamın amacı olduğun, beni öylesine sevdiğin...ve bildiğim tek şey sevgine inanmak...Seni düşündüğüm kadar mı düşünüyorsun beni...Bu, hiç önemli değil...Senin, bu evrende var olman ya da bir gün olmaman da değil. Önemli olan ruhunun bir yerinde yer etmiş olmam...Biliyorum ki ordayım, biliyorsun ki bendesin. Olay bu.

Serap ÖZALTUN
4.12.2004