UNUTAMAM Kİ

Bir ben miyim bu acılarla kahrolan? Nedir ki yaşananlar? 'Yaşandı ve bitti.' demek, bu kadar kolay mı? Hiç mi iz kalmıyor insanlarda bazı duygulardan, unutmak bu kadar kolay mı? Lamartine, 'Göl' şiirinde ne güzel anlatmış içindeki fırtınayı! Cansızlardan - dağdan, taştan, dereden, esen rüzgardan- mı hatırlamalarını umacağız yaşanan aşkları? Elimize aldığımız bir kitabın içinden çıkan bir kuru gül ya da bir kuru yaprak, dalıp gitmemize neden oluyor. Ayrılmak, birlikte olmak kadar doğalsa; ayrılsak da arayamaz mıyız gönül dağını omuz omuza çıktığımız sevdiğimizi? Bir buket gül gönderemez miyiz ya da bir telefonla kutlayamaz mıyız -bir özel günü -eski günlerin anısına? Bunu denemeyi düşünmek bile güzel...

Serap ÖZALTUN
1.1. 2005