4 Mart 2009 Çarşamba

UNUTAMAZ

Ölmez 'sevda' dediğiniz, Beden var oldukça. Kalp atmaya devam ettikçe, Unutamaz sevdalılar. Bazen kelimelerin yardımına ihtiyaç duyuyor insan...sığınıyor sanki onların gölgesine, anlatmak istediklerini anlatamamanın acziyle ya da bazen saatten medet umuyor insan...kovalamak istiyor akrebi...hızlansın diye..işte böyle...diyeceğim o ki çok bir zaman geçmedi yüreğine yerleşeli..demem o ki..sen mi bildin önce beni yüreğinde..ben mi seni..bunun önemi yok...bildiğim sadece benim için apayrı bir anlamının olduğu...varlığının..adının..sesinin..soluğunun.. biliyor musun yar..ben beklentisiz sevdalara yel oldum...bir saza tel oldum..senin sazına..seni çalar, seni söyler yüreğim...senden gelen bir ufacık fısıltıya kulak kabartır da deli gönlüm...siner köşesine sessizce...yaramaz bir çocuk gibi...korku değil de...bilmem ki ne... gel seninle şu uçurtmanın uçuna tutunalım...gidelim öyle..ip kopuncaya dek...sonrası yok...ardına bakmak yok...o an..sadece o an..tutup soluğumuzu...tutuşup el ele...o anın tadını çıkaralım...hadi...gel..ver ellerini... hayat ne getirdi..ne götürdü bizden bilmiyorum..bildiğim...sadece ve sadece gözlerindeki yalnızlık..ve sen bir tanem...yalnızlığıma can oldun...bilir miyim ki nedir yüreğindeki yerim..bilemem..bilinmez ki...o dipsiz kuyuya inilmez ki..sen de inme..kıyamam...incinirsin üzülürüm...sen...yaşamımın en güzel varlığı...hayatımda düşünmeden ardına takıldığım tek yürek...dilerim ve isterim ki...o güzel gözlerin benli ya da bensiz hep gülsün...hadi sabah oldu...uyan artık bir tanem.....gün..yüzünü gösterdi insanlara...bu dünyaya iki güneş fazla...ya sen kalk...ya o batsın...

Serap ÖZALTUN
15.4.2006

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder